Mt 22,15-21
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?» Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
Kiedyś na kartce zostawionej w kościele, zobaczyłem taki napis: Życie jest wszystkim co posiadamy. Prawda zawarta w tym zdaniu jest dzisiaj bardzo często pomijana, zapominamy, po co, i dla kogo żyjemy. Życie nie może być myślnikiem postawionym pomiędzy dwiema datami. Bo życie to każdy moment jaki przeszliśmy to wszystko co mamy i w tym życiu nie wolno nam zapominać, że nie tylko ono jest darem, ale my mamy stawać się darem dla innych. To co należy się ewangelicznie cezarowi - jest doczesne, kruche i przemijające. Bogu - tak jak drugiemu człowiekowi należy się serce - to jest najcenniejszy denar naszego życia.
Comments