Mk 9, 38-43. 45. 47-48 Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami». Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. A kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu lepiej byłoby kamień młyński uwiązać u szyi i wrzucić go w morze. Jeśli zatem twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie ginie i ogień nie gaśnie».
Słowo zgorszenie ma w języku biblijnym dwa podstawowe znaczenia: zgorszyć - to znaczy być przeszkodą, albo być powodem potknięcia. Dlatego, jeśli na drodze wiary jest coś, co zarasta mi drogę do Boga i drugiego człowieka, to trzeba z tym zerwać, odciąć radykalnie i bez kompromisu. Bo w ten sposób możemy wejść w relacje, która dla innych będzie motywem zmiany swojego życia. Chrystus nie przyszedł kiedyś, aby nam zaproponować tylko Ewangelię - On przyszedł, aby zaprosić każdego człowieka na drogę, na której uczy nas nieustannie przemiany naszego człowieczeństwa i dostrzegania dobra, które nigdy nie ma granic.
Kommentare